Ένας καταπληκτικός τρελός και
ταξιδιάρης ποδηλάτης!
Ο
Alastair Humphreys ένας καταπληκτικός ποδηλάτης με πολλές νίκες στους Ολυμπιακούς
Αγώνες αποφάσισε να κάνει το γύρο του κόσμου με ένα ποδήλατο! Ο Alastair επισκέφτηκε 60 χώρες. Αυτό το τεράστιο ταξίδι κράτησε 4 χρόνια.
Αποφάσισε να κάνει αυτό το ταξίδι γιατί του
αρέσουν οι αλλαγές αλλά και γιατί επίσης ήθελε να βοηθήσει παιδιά από όλο τον
κόσμο. Πριν αρχίσει το ταξίδι του ρώτησε ανθρώπους να του δώσουν χρήματα για
φιλανθρωπίες. Αφού συγκέντρωσε τα χρήματα τα έδωσε σε μια φιλανθρωπική οργάνωση
για να βοηθήσει τα φτωχά παιδιά και παιδιά που υποφέρουν από πόλεμο.
Το ταξίδι ήταν δύσκολο γιατί
πέρασε από ερήμους και από χιόνια.
Ο Alastair Humphreys έκανε και άλλα ασυνήθιστα πράγματα. Διέσχισε τον Ατλαντικό
ωκεανό με ένα ιστιοφόρο και διάσχισε την Ινδία περπατώντας. Ο Alastair λέει
ότι η ποδηλασία είναι υπέροχη για να κρατιέσαι σε φόρμα, να είσαι υγιείς και να
προστατεύεις το περιβάλλον.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Χρειάζεται
πολύ θάρρος, πολλή τόλμη και μια ωραία …τρέλα για να πάρει κανείς αυτή τη
γενναία απόφαση! Και ίσως το μεγαλύτερο κέρδος για τον ριψοκίνδυνο Βρετανό, δεν
ήταν όλοι οι τίτλοι που κέρδισε, αλλά η φιλοσοφία ζωής που απέκτησε.
1.Πώς
αποφάσισες να κάνεις το γύρο του κόσμου με ένα ποδήλατο?
Αποφάσισα
να ταξιδέψω με ποδήλατο διότι έχει πολλά πλεονεκτήματα. Κατ’ αρχή είναι το
πιο φτηνό μεταφορικό μέσο, επίσης είναι αργό, επομένως μπορεί κανείς να
απολαύσει τη διαδρομή και επιπλέον είναι
ιδιαίτερα δύσκολο και γι αυτό εξαιρετικά συναρπαστικό.
2.
Όμως εκτός από
συναρπαστικό ταξίδι είναι και
…επικίνδυνο. Αυτό δεν σε προβλημάτισε;
Επικίνδυνο; Για ποιο λόγο; Νομίζω ότι το να οδηγείς ένα
ποδήλατο είναι εξίσου επικίνδυνο με το να μην το οδηγείς! Μοναδική εξαίρεση
είναι οι κίνδυνοι από την κυκλοφοριακή κίνηση. Οι κεντρικοί δρόμοι είναι
πράγματι εξαιρετικά επικίνδυνοι για τον ποδηλάτη. Όμως , εκτός από αυτό, το
οποίο πράγματι είναι σοβαρό, δεν αντιμετώπισα κάποιον άλλον πραγματικό κίνδυνο
στη διάρκεια του ταξιδιού. Τα περισσότερα ζώα φοβούνται όταν συναντηθούν με
κάποιον άνθρωπο, με την …Αλ Κάιντα δεν συναντήθηκα, ούτε με κάποιον γορίλλα.
Όμως θα ευχόμουν να είχε συμβεί!
3.Είχες
μαζί σου ένα όπλο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού?
Όχι , κανένα όπλο. Νομίζω ότι το να ταξιδεύει κανείς με
όπλο, είναι πράγματι επικίνδυνο και θα επιδείνωνε μια επικίνδυνη κατάσταση.
4.
Πώς αντέδρασαν τα
κοντινά σου πρόσωπα και οι φίλοι σου όταν τους είπες ότι σκεπτόσουν να κάνεις
το γύρο του κόσμου με ποδήλατο;
Σίγουρα σκέφτηκαν ότι είμαι εντελώς τρελός (!) όμως δεν
προσπάθησαν να με σταματήσουν ή να μου αλλάξουν γνώμη! Οι περισσότεροι πίστευαν
ότι δεν θα καταφέρω να φτάσω και πολύ μακριά με το ποδήλατο και βέβαια κανένας
από όλους δεν θέλησε να με συνοδέψει!
5.Υπήρξαν
φορές που ένοιωσες αμφιβολίες για την απόφαση που πήρες;
Βέβαια, πολλές φορές. Στη διάρκεια των 2 πρώτων χρόνων του ταξιδιού, πολλές φορές
αναρωτιόμουν «τι είναι αυτό που κάνω τώρα;» Φυσικά υπήρχαν και πολλές καλές
στιγμές, όμως υπήρχαν και άσχημες. Στις άσχημες στιγμές είχα μεγάλες αμφιβολίες
για το εγχείρημά μου.
6.
Πόσες ώρες οδηγούσες το ποδήλατο κατά
την διάρκεια της μέρας?
Γύρω στις 8 ώρες. Περί τα 80 με 150 χιλιόμετρα τη μέρα
κάτω από φυσιολογικές συνθήκες. Μετά από
αυτό ένοιωθα πραγματικά εξοντωμένος. Πολύ πεινασμένος και πολύ κουρασμένος.
Πολύ ωραίο συναίσθημα! Κοιμόμουν χωρίς δεύτερη σκέψη.
7.
Υπήρξαν δύσκολες στιγμές?
Υπήρξαν δύσκολες στιγμές από πλευράς φυσικών αντοχών.
Όταν ήμουνα στο Σουδάν, επί τρείς βδομάδες διέσχιζα την έρημο και ήταν πάρα
πολύ δύσκολο. Είχε τρομερή ζέστη και έσπρωχνα το ποδήλατο στην άμμο.
Προσπαθούσα να ακολουθήσω τη διαδρομή του Νείλου και κάθε δύο –τρείς μέρες
συναντούσα κάποιο χωριουδάκι και ανανέωνα τις προμήθειές μου σε φαγητό και
νερό. Όμως οι πιο ζεστοί μήνες ήταν στη
Νότια Αμερική, περίπου δύο –τρεις μήνες απίστευτης ζέστης. Επίσης πολύ δύσκολη
ήταν η Ρωσία. Πολύ δυνατό κρύο. Η θερμοκρασία έφτανε στου -400 C .
8.Ποιά
είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον?
Θέλω να πάω στην Ανταρτική και να έχω μια διαφορετική εμπειρία.
Το όνειρό μου είναι να συνεχίσω να ταξιδεύω και να γυρίζω τον κόσμο όσο μπορώ
Συνέντευξη από την Ελπίδα Πασαμιχάλη
ΜΑΡΙΑ
ΜΑΡΡΑ
